Ajo tha se do te kercente me mua po t'i coja trendafila te kuq, -tha studenti i ri, -por ne kopshtin tim nuk ka asnje trendafil te kuq. 
Bilbili i cili kishte ndertuar cerdhen aty prane, e pa permes gjetheve dhe u cudit. 
-Asnje trendafil i kuq ne te gjithe gjithe kopshtin! -thirri ai dhe syte e bukur iu mbushen me lot. -Ah, nga c'gjera te vogla varet lumturia! Kam lexuar gjithe shkrimet e njerezve te mencur dhe zoteroj sekretet e filozofise, por per shkak te nje trendafili jeta ime po shkaterrohet. 
-Ja me ne fund, nje njeri vertet i dashuruar, -tha Bilbili. -Cdo mbremje kam kenduar per te dhe, megjithese nuk e njihja, cdo mbremje u trergoja historine yjeve. Tani ja e shoh. Ka floke te zinj si nje zymbyl ne lulezim e buze te kuqe si trendafili i deshirave te tij, por pasioni ia ka bere fytyren te zbehte si fildish dhe dhembja i ka lene gjurmet e saj ne balle. 
-Princi organizon nje ballo neser ne mbremje, -peshperiti student i ri, -dhe mes te ftuarve do te jete vajza ime. Po i cova nje trendafil te kuq, ajo do te vallezoje me mua deri ne agim. Po i dhurova nje trendafil te kuq, do ta mbaj ne krahet e mi dhe ajo do te mbeshtete koken ne supin tim, dora e saj do takoje timen. Po ne kopsht s'ka trendafila te kuq. Keshtu une do te mbetem vetem dhe ajo do te largohet. Ajo nuk do te me veshtroje dhe atehere zemra do te me behet cope. 
-Ja dikush qe dashuron me gjithe shpirt, -tha Bilbili. -Une kendoj, ai vuan; gezimi im eshte dhimbje per te. Dashuria e vertete eshte dicka e mrekullueshme. Ajo eshte me e cmuar se smeraldet. Me para e flori nuk mundesh dot ta blesh, sepse nuk shitet ne pazar. Nuk shitet nga tregtaret dhe as nuk matet me peshore si ari.
-Muzikantet do te vendosen ne salle, -vazhdoi studenti, -dhe do te luajne ne instrumentat e tyre. Atehere dashuria ime do te vallezoje nen tingujt e harpes dhe te violines. Ajo do te vallezoje aq lehte, sa kembet e saj nuk do t'i prekin token dhe oborrtaret e veshur shik do te mblidhen rrotull saj. Por ajo nuk do te kerceje me mua, sepse nuk mund t'i fal nje trendafil te kuq. -Dhe u shtri mbi bar, mbuloi fytyren me duar dhe nisi te qante. 
-Pse qan? -e pyeti Hardhuca e gjelber teksa kalonte me bishtin ngritur lart.
-Vertet, pse? - tha Flutura qe i drejtonte krahet rrezeve te diellit.
-Pse? - i peshperiti Luledelja fqinjes se saj me ze te ulet.
-Ai vajton per nje trendafil te kuq! -tha Bilbili.
-Per nje trendafil te kuq?! -u habiten ata.
-Sa qesharake!. -Dhe Hardhuca qe ishte disi cinike ia plasi gazit.
Por bilbili e dinte sekretin e dhembjes se studentit dhe qendronte i heshtur ne degen e lisit dhe mendonte per misterin e dashurise. 
Papritur hapi krahet fluturim dhe u ngrit ne ajer. Fluturoi mbi pyll dhe iu afrua kopshtit. Ne mes te barit qendronte nje shkurre trendafili dhe kur e vuri re, Bilbili u ul mbi njeren dege te tij. 
-Me jep nje trendafil te kuq,- i tha ai, - dhe une do te kendoj kengen me te bukur. 
Por trendafili uli koken. 
-Trendafilat e e mi jane te bardhe, -u pergjigj ai. - Te bardhe si shkuma e detit, me te bardhe se bora ne male. Shko tek vellai im qe rritet ne fund te kopshtit dhe ndoshta ai do te te jape ate qe kerkon.
Keshtu Bilbili fluturoi tek trendafili qe rritej ne fund te kopshtit.
-Me jep nje terndafil te kuq, - i tha Bilbili, - dhe un do te kendoj per ty kengen me te bukur. 
Por trendafili tundi koken. 
-Trendafilat e mi jane te verdhe, -u pergjigj ai, - te verdhe si floket e nje sirene qe rri mbi fron dhe me te verdhe se zhabina qe lulezon ne livadh perpara se te vije kositesi me draper. Shko tek vellai im qe rritet poshte dritares se dhomes se studentit dhe ndoshta ai do te te jape ate qe kerkon.
Keshtu Bilbili fluturoi te trendafili poshte dritares.
-Me jep nje trendafil te kuq, - i tha ai, - dhe une do te kendoj per ty kengen me te bukur. 
Trendafili rundi koken.
-Trendafilat e mi jane te kuq, - u pergjigj ai, - te kuq si kembet e pellumbit dhe me te kuq se koralet qe lekunden ne thellesite e oqeanit. Por dimri m'i ka ftohur venat, akulli ma ka ngrire gjoksin dhe stuhi mi ka thyer deget, prandaj nuk do te kem lule gjithe vitin. 
-Dua vetem nje trendafil te kuq, - iu lut Bilbili, - vetem nje. Nuk ka ndonje menyre per ta marre? 
-Ka vetem nje menyre, - u pergjigj Trendafili, - por eshte aq e tmerrshme sa nuk guxoj ta them.
-Ma thuaj, - u pergjigj Bilbili. - Nuk kam frike.
-Nese do nje trendafil te kuq, do ta krijosh nga kenga jote nen driten e henes dhe ta ngjyrosesh me gjakun e zemres tende. Duhet te me kendosh mua me kraharorin kundrejt gjembit tim. Gjithe naten do te me kendosh mua dhe gjembi im do te ngulet ne zemren tende. Keshtu gjaku yt plot jete do te hyje ne venat e mia dhe do te behet i imi. 
-Vdekja eshte nje cmim shume i larte per te paguar Trendafil i kuq, - i tha Bilbili. - Jeta eshte e shtrenjte per te gjithe. Eshte bukur te qendrosh ne pyjet e gjelber e te veshtrosh diellin ne karrocen e tij te florinjte dhe henen me kuroren e saj me perla. I embel eshte kundermimi i eres se murrizit, te mrekullueshme jane lulet ne lugina, i embel eshte flladi qe fryn faqeve te kodres. Megjithate dashuria eshte me e madhe se jeta. Po cfare eshte zemra e nje zogu ne krahasim me ate te nje njeriu!
Keshtu Bilbili hapi krahet dhe u ngrit fluturim. Fluturoi si hije mbi kopsht dhe po si hije zbriti ne korie. Studenti rrinte shtrire mbi bar, aty ku e kishte lene Bilbili dhe lotet ende nuk i ishin thare ne syte e bukur. 
-Do te jesh i lumtur, - thirri Bilbili. - I lumtur! Do ta kesh trendafilin tend te kuq! Do ta krijoj une me kengen time nen driten e henes dhe do ta ngjyej me gjakun e zemres . Ate qe dua ne shkembim eshte dashuria jote e paster, sepse dashuria eshte me e mencur se filozofia dhe me e forte se fuqia. Ka krahet me ngjyren e zjarrit dhe po me ngjyre zjarri ka trupin. Ka buze te embla mjalte dhe aromen e kendshme si rreshira. 
Studenti ngrinti koken dhe degjonte, por nuk e kuptonte se c'thoshte bilbili. Ai dinte vetem gjerat qe qene shkruar ne libra. 
Lisi e degjonte dhe i erdhi keq sepse e donte me gjithe zemer Bilbilin, i cili kishte ndertuar folene ne deget e tij. 
-Me kendo nje kenge te fundit, - i peshperiti. -Do te ndihem i vetmuar kur te largohesh.
Kur Bilbili mbaroi kengen, studenti u ngrit, nxori nje fletore dhe nje laps nga xhepi. 
-Ka poezi, - tha ai ndersa ecte ne korie, - kete s'mund ta mohosh. Por a ka ndjenja? Kam frike se jo. Ne fakt, ai eshte si gjithe artistet. Ka stil por aspak sinqeritet. Ai nuk do ta sakrifikonte veten per te tjeret. Ai mendon vetem per muziken dhe te gjithe e dine se arti eshte egoist. Megjithate duhet pranuar qe zeri i tij ka nota te bukura. Sa keq qe ate nuk kane kuptim e nuk sjellin dobi!
Dhe studenti shkoi ne dhomen e tij, u shtri ne dyshekun e thjeshte, e nisi te mendonte per dashurine e tij dhe pas njefare kohe e zuri gjumi.
Kur hena ndricoi, Bilbili fluturoi te Trendafili i kuq dhe i drejtoi kraharorin gjembit. Gjithe naten kendoi me gjembin ngulur ne kraharor dhe hena e ftohte si kristal rrinte dhe degjonte. Bilbili kendoi gjithe naten dhe gjembi i ngulej gjithnje e me thelle ne kraharor dhe gjaku ngadale largohej prej trupit te tij. 
Ne fillim Bilbili i kendoi lindjes se dashurise ne zemren e nje djaloshi e te nje vajze dhe ne maje te Trendafilit lulezoi nje trendafil i mrekullueshem; petal pas petali celte ashtu sikurse kenga ndiqte kengen. Ne fillim trendafili ishte i zbehte si mjegulla mbi lume, i zbehte si drita e mengjesit dhe i argjendte si krahet e agimit. Ngjante si hija e tendafilit ne pasqyre argjendi, si hija e trendafilit ne uje. Por Trendafili i thirri Bilbilit te ngjishej me fort pas gjembit. 
-Ngjeshu pas gjembit, Bilbil i vogel, ndryshe do te linde dita para se trendafili te lulezoje. 
Keshtu Bilbili u ngjesh pas gjembit dhe kenga e Bilbilit sa vinte e behej me e fuqishme. Ai i kendonte lindjes se pasionit ne shpirtin e nje burri dhe te nje gruaje. 
Nje skuqje e lehte roze u duk ne petalet e trendafilit. Por gjembi ende s'kishte arritur zemren, prandaj zemra e trendafilit kishte mbetur e bardhe, sepse vetem gjaku i zemres se nje bilbili mund ta perskuqte zemren e trendafilit.
-Ngjeshu me fort, Bilbil i vogel, ndryshe do te linde dita para se gonxhja te cele.
Keshtu Bilbili u ngjesh me fort pas gjembit dhe gjembi arriti ne zemer dhe nje dhembje e mpreht ei therri ne shpirt. Sa me e hidhur behej fhimbja, aq me e fuqishme dilte kenga, sepse Bilbili i kendonte dashurise deri ne vdekje, dashurise qe nuk vdes as ne varr. 
Dhe trendafili i mrekullueshem u pergjak, ashtu si perskuqet qielli ne perendim. E kuqe ishte kurora e petaleve, me e kuqe se rubini zemra e trendafilit. Por zeri i Bilbilit sa erdhi e u shua. Krahet e vegjel nisen te perpeliteshin dhe nj perde i mbuloi syte. Ndjeu dicka qe po e mbyste ne fyt. Pastaj patu shperthimin e fundit te kenges. Hena e argjendte e degjoi, harroi agimin e dites, dhe qendoi ne qiell. Trendafili i kuq u drosh dhe hapi petalet ne ajrin e ftohte te mengjesit. Kenga e Bilbilit oshetiu neper kodra dhe zgjoi barinjte e pergjumur nga endrrat. Ajo lundroi ne valet e lumit dhe ia coi mesazhin detit. 
-Shiko! Shiko! - thirri Trendafili, - gonxhja ime celi.
Por Bilbii nuk u pergjigj, sepse shtrihej i vdekur mbi bar me gjembin e ngulur ne zemer.
Ne msdite studenti hapi dritaren dhe veshtroi jashte. 
-Oh cfare fati! - thirri ai. - Ja ku qenka nje trendafil i kuq. Nuk kam pare kurre trendafil me te bukur se ky ne jeten time. Qenka kaq i bukur dhe jam i sigurt se ka nje emer te gjate ne latinisht. 
U perkul dhe e keputi. Pastaj vuri kapelen dhe vrapoi me trendafil ne dore per tek shtepia e profesorit. 
Vajza e profesorit, ulur te pragu i deres, mblidhte mendafsh ngjyre blu ne rrotullez, ndersa qeni i rrinte prane kembeve. 
-Ti the qe do te kerceje me mua, nese te sillja nje trendafil te kuq, - i tha studenti. - Ja ku eshte trendafili me i kuq ne bote! Do te vendosesh per mua sot ne mbremje. Ndersa do te kercejme, ai do te te tregoje sa shume te dua. 
Vajza e profesorit rrudhi ballin. 
-Kam frike se nuk me shkon me fustanin, - u pergjigj ajo. - Pastaj, vec kesaj, nipi i kryeoborrtarit me ka derguar bizhuteri te mrekullueshme dhe te gjithe e dine se ate vlejne shume me teper se lulet. 
-Ti qenke shume e pasjellshme, - ia ktheu studenti me zemerim dhe e flaku trendafilin e kuq ne rruge dhe rrota e nje karroce qe kalonte, shkeli mbi te.
-E pasjellshme! - thirri vajza. - Po ta them qe je fare paedukate. Ne fund te fundit cfare je ti? Nje student. Nuk besoj se ke kepuce me togeza argjendi si nipi i kryeoborrtarit. U ngrit nga karrigia dhe hyri ne shtepi. 
-C'gje budallaqe qenka dashuria, -tha studenti, ndersa largohej. -Nuk vlen as sa gjysma e logjikes, sepse nuk provon asgje dhe gjithmone thote gjera qe s'kane per te ndodhur. Te ben te besosh gjera qe nuk jane te verteta. Ne te vertete, eshte jo praktike dhe ne kete moshte te jesh praktik eshte gjithcka. Duhet t'i kthehesh filozofise e te studiosh metafiziken.
Keshtu studenti u kthye ne dhome, nxori nje liber te madh mbuluar nga pluhuri e nisi te lexonte.